Column marianne |
|
Een andere categorie is, mensen die met de mond open eten. Heb je dat wel eens goed bekeken? Ik heb geen idee waarom ze dat doen, maar het is me daar een potje irritant. Ik had zo’n collega, die nam dan een hap brood en bij elke knauw ging haar mond weer open. Het maakte een smakkend geluid en het ziet er nog niet smakelijk uit ook. Toppunt is wel een appel eten. Daar kun je echt een hele studie aan wijden. Iemand neemt een hap, dat maakt geluid, het galmt zowat. Vervolgens wordt het stuk appel fijngemalen, iets doffer maar wel aanwezig geluid. Vreselijk!
Verder heb je ook de mensen die zoveel willen vertellen, dat ze dat ook doen tijdens het eten. Ik denk dat ze te enthousiast zijn, daardoor praten ze met volle mond verder waardoor je soms de helft maar verstaat. Heel vervelend. Wat ook vervelend is, drinkgeluiden. Eigenlijk net zo erg als eten. Slurpen aan warme thee bijvoorbeeld. Ik kan me daar ook enorm aan storen. Moet mezelf ook toespreken: niet naar luisteren, het is maar tijdelijk, even ‘doorbijten’. Als ik dat niet doe en ik heb al last van extreme prikkels, kunnen die geluiden zich vergroten. Dan klinkt de chips alsof diegene dat naast mijn oor aan het eten is. Het wordt te groot soms, te veel, te hard. Alle chips, nootjes, thee worden een tunnel aan echoënde geluiden. Ik hoor niks anders meer dan dat. Overprikkeld. Error.
Wat dan fijn is, is mijn aangeleerde truc. Werkt altijd! Even naar de wc gaan. Onder het mom van ‘hoge nood hebben’, want dat is op allerlei wijze van toepassing. |
|
|
|
|
|