vervolg column Zo heb ik onlangs de keus gemaakt om te stoppen met mijn werk wat ik deed. Daar heb ik maanden over getwijfeld. Uiteindelijk heb ik de beste keuze voor mijzelf gemaakt. Ergens was het kiezen makkelijk, want het werk was niet goed voor mijn lichamelijke gesteldheid en autistische brein. Ik werkte in een supermarkt en ik had snel last van de drukte, prikkels en stress. Niemand had dat door, want camoufleren ging me goed af. Ik moest van mezelf alles netjes in een bepaalde volgorde leggen of doen. Ik koos zo voor controle houden over de situatie. Dat gaf me nog een beetje rust in stressvolle situaties. Niet dat het altijd goed ging, ik had niet alles in de hand. Vaak had ik thuis na zo'n dag een meltdown en in het weekend vaak ook. Na vele maanden twijfelen en piekeren, koos ik voor mezelf.   Die keus ging niet zonder slag of stoot, maar doordat ik mijn besluit had genomen, was ik daardoor een stuk sterker. Goed beslagen ten ijs komen, zeggen ze dan wel eens. Niet elke keuze is goed, maar daar leer je van. Mensen maken nou eenmaal goede en minder goede keuzes. Ook twijfelkonten als ik doen dat. Daar hoef je niet per se autistisch voor te zijn. Marianne